Het oude Kempenland: Eene proeve van vergelijking van organisme en samenleving

Het oude Kempenland: eene proeve van vergelijking van organisme en samenleving door P.A. Barentsen, vroeger arts te Bergeyk.

Inleiding:

Het leven is bijna altijd gemakkelijk als zoodanig te herkennen. Een enkel teeken is al voldoende. Het levend organisme is te beschouwen als een onder den invloed van bestaande of opzettelijk toegebrachte prikkels voortdurend veranderend afgesloten geheel.
Een afgesloten geheel of een deel, dat den indruk wekt tot een afgesloten geheel te behooren, kunnen door hun voorkomen aan leven doen denken. Veranderingen daarin (Bewegingen, verplaatsingen, geluiden, kleurwisselingen) kunnen door iets levends veroorzaakt zijn. Geheeld of deel en veranderingen in verband met elkander en tegelijk waargenomen geven onmiddellijk zekerheid.
Het dier kan leven en dood goed onderscheiden. Mijn kat beziet haar pas gestorven jong, likt er even aan en trekt zich er verder niets meer van aan. Met de herkenning van den dood houdt haar zorg op.
Wanneer zij geritsel achter het behang hoort of eene beweging in het gras ziet, tracht zij de muis of den vogel op te sporen, die daarvan de oorzaak kunnen zijn. De opgezette tijger, dien zij plotseling in de kamer opmerkt, jaagt haar een oogenblik angst aan. De onveranderlijkheid van het opgezette dier geven haar de kalmte terug.

Inhoud:

Inleiding

Hoofdstuk I. Het organisme

Hoofdstuk II. Rechtvaardiging van het onderzoek.

Hoofdstuk III. Het milieu

Hoofdstuk IV. Het eerste beeld. Het individu in wisselwerking met zijn milieu.

Hoofdstuk V. Het tweede beeld, de interindividueele verhoudingen en gedragingen. Het dagelijksch leven.

Hoofdstuk VI. Het derde beeld. De levensloop, de vernieuwing door geboorte en sterfte.

Hoofdstuk VII. De menschelijke groepeeringen.

Hoofdstuk VIII. Het geheel van Kempenland.

Hoofdstuk IX. De Pathologische verschijnselen.

Hoofdstuk X. De ontwikkeling van Kempenland.

Hoofdstuk XI. Besluit.