Bij mistachtig weer gaan we om 8.30 uur van start vanaf het gemeenteplein te Eersel. De verwachtingen zijn hoog gespannen voor de 22 deelnemers mede door de van te voren uitgereikte voortreffelijke inleesinformatie van onze twee reisgidsen voor die dag. De heren “knabbel en babbel” zoals ze zich zelf noemen (Harrie Toussaint en Wil Coolen) zullen ons leiden door de plaatsen Ravenstein, Hernen, Appeltern en Megen. In Ravenstein worden we getrakteerd op koffie met appelgebak in de raadszaal van het oude gemeentehuis alwaar de heemkundekring ook thuis is. Na een voorlichtingsfilm over alle kleine dorpskernen rondom Ravenstein ( zeer de moeite waard om er eens te gaan fietsen) en een intro over Ravenstein gaat de groep o.l.v. een plaatselijke gids het stadje Ravenstein verkennen en de foto’s spreken boekdelen. Een van de foto’s geeft een beeld van de opstaande bestrate rand tegen de kerk en dat was om (mannelijke) plassers te confronteren met hun eigen uitspattingen en de kerkmuur te vrijwaren van vervelende geuren en zouten. Zo hebben alle foto’s wel een verhaal. We zullen ons beperken tot een enkele toelichting. De rondleiding van 1.5 uur was nog te kort om alles van Ravenstein te zien. Het was in ieder geval een genot om met deze voortreffelijke gids door Ravenstein te wandelen en te kijken naar de rijke architectuur van panden, kerken e.d. Op klokke van 13.00 uur moesten we in Hernen zijn waar we aan tafel gingen voor een uitgebreide lunch en met kreketten pardon kroketten. Het kasteel was een juweeltje en wat oorspronkelijker dan het kasteel van Heeswijk dat we enkele jaren daarvoor hadden bezocht. In al zijn puurheid gaf het de groep een weldadig heemgevoel. Bijzonder was dat het kasteel aan een zijde verbouwd was door het verlengen van het dak tot op een buitenmuur vóór de vroegere muur waardoor de muur met kantelen aan de binnenkant werd gesitueerd. Het looppad langs deze kantelen bleef gehandhaafd en daar hebben we met genoegen over gelopen. In Appeltern zijn we niet naar de tuinen geweest (geen tijd) maar zijn we buiten de plaats even blijven stil staan bij een kasteeltje van een republikein uit de 18de eeuw die juridisch aan de wieg heeft gestaan van de Republiek der Zeven Provinciën. Ben zijn naam even kwijt maar er komt ongetwijfeld een reactie van Wil Coolen. Met het pontje zijn we de Maas over gevaren richting Megen. Daar werden we weer getrakteerd op een aangekleed kopje koffie. Vanwege het tijdstip namen we daar van elkaar afscheid voor de terugreis en wie wilde kon nog op eigen gelegenheid door Megen wandelen. Dat was best de moeite waard omdat Megen een rijke kloostergeschiedenis kent en kende, waarbij veel studenten werden gehuisvest zowel in de kloosters als bij particulieren en Megen daardoor een bruisend dorpsleven kende. Daar is nu helaas niet veel meer van over maar gebouwen getuigen van die tijd. In de middag kwam even het zonnetje ons tegemoet en bij een fijne wandeltemperatuur en de vele en mooie indrukken die we opdeden, kunnen we van een zeer geslaagde excursie dag spreken met dank aan onze beide heren Harrie Toussaint en Wil Coolen.
Frans Teunis
